Ελάχιστοι ξέρουν τι θησαυρός είναι αυτό το φυτό – Πώς να το χρησιμοποιήσετε
Η Ρούτα (Ruta graveolens), γνωστή και ως Πήγανος, είναι ένα πολυετές βότανο ιθαγενές της Μεσογείου, ευρέως γνωστό για την μακρόχρονη χρήση του στην παραδοσιακή ιατρική. Έχει έντονη, πικρή γεύση και ισχυρό, διακριτικό άρωμα. Ενώ προσφέρει πολλά οφέλη για την υγεία, η ρούτα πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή, καθώς η ακατάλληλη χρήση ή οι υψηλές δόσεις μπορεί να είναι τοξικές.
Ακολουθεί μια επισκόπηση των θεραπευτικών ιδιοτήτων της ρούτας, των παραδοσιακών της χρήσεων και των ασφαλών τρόπων λήψης της:
Φαρμακευτικές Ιδιότητες της Ρούτας
Η ρούτα περιέχει διάφορες δραστικές ενώσεις όπως:
Ρουτίνη – ένα ισχυρό αντιοξειδωτικό
Αλκαλοειδή
Αιθέρια έλαια όπως η μεθυλ-νονυλ-κετόνη
Κουμαρίνες
Αυτά τα συστατικά είναι υπεύθυνα για:
Αντιφλεγμονώδη δράση
Μυοχαλαρωτικές (αντισπασμωδικές) ιδιότητες
Αντιμικροβιακές και αντιμυκητιακές ιδιότητες
Καταπραϋντικές ιδιότητες
Διέγερση της πέψης
Ιδιότητες απώθησης εντόμων
Συνήθεις Χρήσεις της Ρούτας (Παραδοσιακές & Σύγχρονες)
Υποστήριξη της Πέψης
Ενισχύει την όρεξη και βοηθά στην πέψη
Βοηθά στην ανακούφιση από αέρια, φούσκωμα και κράμπες
Ρύθμιση της Εμμήνου Ρύσης
Παραδοσιακά χρησιμοποιείται για την προώθηση της τακτικής περιόδου και την ανακούφιση από τις εμμηνορροϊκές ενοχλήσεις
Μερικές φορές λαμβάνεται για την πρόκληση καθυστερημένης εμμήνου ρύσης (πρέπει να χρησιμοποιείται με μεγάλη προσοχή)
Καταπραϋντική Δράση στο Νευρικό Σύστημα
Δρα ως ήπιο ηρεμιστικό
Ιστορικά χρησιμοποιήθηκε για τη διαχείριση του άγχους, της νευρικότητας και της συναισθηματικής δυσφορίας
Ανακούφιση από Πόνο και Φλεγμονή
Εφαρμόζεται εξωτερικά για τη θεραπεία διαστρεμμάτων, μωλώπων, καθώς και πόνων στις αρθρώσεις ή τους μυς
Αντιπαρασιτική & Αντιμικροβιακή Χρήση
Σε ορισμένες παραδόσεις, χρησιμοποιείται για την αποβολή των εντερικών σκουληκιών
Έρευνες υποστηρίζουν την ικανότητά της να καταπολεμά ορισμένα μικρόβια
Υγεία των Ματιών (Ιστορική Χρήση)
Αναφέρεται σε αρχαία κείμενα για τη βελτίωση της όρασης
Αναφέρεται από πρώιμους ιατρούς όπως ο Πλίνιος και ο Ιπποκράτης
Πνευματικές και Προστατευτικές Χρήσεις
Χρησιμοποιείται σε λαϊκές τελετουργίες για προστασία, εξαγνισμό και αποτροπή της αρνητικής ενέργειας ή του «κακού ματιού»
Προφυλάξεις Ασφαλείας
Η ρούτα είναι δυνητικά τοξική εάν χρησιμοποιηθεί υπερβολικά ή παρασκευαστεί ακατάλληλα. Είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, καθώς μπορεί να προκαλέσει αποβολή.
Πιθανές παρενέργειες (ειδικά με μεγάλες δόσεις):
Ναυτία και έμετος
Ζάλη
Ερεθισμός του δέρματος (ειδικά με έκθεση στον ήλιο)
Πιθανή βλάβη στο συκώτι και στα νεφρά
Ποιοι πρέπει να αποφεύγουν τη ρούτα:
Έγκυες ή θηλάζουσες γυναίκες
Παιδιά
Οποιοσδήποτε με προβλήματα στο συκώτι ή στα νεφρά
Ασφαλείς Τρόποι Χρήσης της Ρούτας
Αφέψημα (Μόνο Ελαφριά Χρήση)
Συστατικά: ¼ έως ½ κουταλάκι του γλυκού αποξηραμένα φύλλα ρούτας, 1 φλιτζάνι βραστό νερό
Οδηγίες: Αφήστε το για 5–10 λεπτά, σουρώστε και πιείτε όχι περισσότερο από ένα φλιτζάνι την ημέρα, για έως 3–5 ημέρες. Χρησιμοποιήστε μόνο μικρές ποσότητες. Το δυνατό αφέψημα μπορεί να είναι επιβλαβές.
Βάμμα
Πρέπει να παρασκευάζεται από επαγγελματία βοτανολόγο
Συνήθης δοσολογία: 5–10 σταγόνες διαλυμένες σε νερό, μία ή δύο φορές την ημέρα
Πάντα να συμβουλεύεστε έναν εξειδικευμένο επαγγελματία πριν τη χρήση
Τοπική Χρήση
Έλαιο ή κατάπλασμα με έγχυμα ρούτας μπορεί να ανακουφίσει τους πονεμένους μυς ή τους μώλωπες
Μην εφαρμόζετε σε ανοιχτές πληγές
Αποφύγετε την έκθεση στον ήλιο μετά την εφαρμογή για την πρόληψη δερματικού ερεθισμού
Πνευματικές ή Αρωματικές Χρήσεις
Τα αποξηραμένα φύλλα ρούτας μερικές φορές καίγονται ή μεταφέρονται για προστασία και πνευματικό καθαρισμό σε διάφορες πολιτιστικές πρακτικές
Τελική Σημείωση
Η ρούτα είναι ένα ισχυρό φαρμακευτικό βότανο που πρέπει να χρησιμοποιείται με φροντίδα και γνώση. Εάν σκέφτεστε να τη χρησιμοποιήσετε:
Συμβουλευτείτε πρώτα έναν εξειδικευμένο βοτανολόγο ή πάροχο υγειονομικής περίθαλψης
Επιμείνετε σε μικρές δόσεις για βραχυπρόθεσμη χρήση μόνο
Ποτέ μην υπερβαίνετε τις συνιστώμενες ποσότητες
Αποφύγετε εντελώς εάν είστε έγκυος, θηλάζετε ή έχετε προβλήματα στα νεφρά/στο συκώτι