Το σημείωμα ήταν κολλημένο στον πάγκο της κουζίνας, ακριβώς εκεί που βρισκόταν ο καφετιέρας. Ακόμα μπορώ να δω τη γραφή, ακανόνιστη, βιαστική, τρεμάμενη. Ήταν της μαμάς. Έγραφε μόνο τέσσερις λέξεις: «Θα τα καταλάβεις μόνη σου.» Αυτό ήταν όλο. Καμία διεύθυνση. Καμία εξήγηση. Καμία αποχαιρετιστήρια λέξη. Ήμουν δεκαεπτά, μόλις γύριζα σπίτι μετά από μια βραδινή βάρδια […]